Kościół Sant'Irene dei Teatini nosi imię protektora miasta do 1656 roku, w którym papież Aleksander VII ogłosił patronat świętego biskupa z Lecce: Sant'Oronzo.
Kościół został zbudowany od 1591 r. według projektu Francesco Grimaldi z Turynu i został ukończony w 1639 r., w roku konsekracji przez biskupa Brindisi.
Kościół przeżył ważne wydarzenia historyczne: w 1797 r. odwiedził go król Ferdynand IV Burbon; w październiku 1860 r. zorganizował operacje plebiscytowe, aby zdecydować o tak Lecce, aby wejść do Królestwa Włoch. W 1866 r. Zlikwidowano zaanektowany klasztor Teatynów, ale kościół pozostał otwarty na nabożeństwa.
Wspólnota parafialna obchodzi swojego patrona Irene 5 maja.

Budynek nawiązuje do modelu bazyliki Sant'Andrea della Valle w Rzymie, gdzie pracował sam Grimaldi. Fasada składa się z systemu podwójnego rzędu, oznaczonego nakładającymi się pilastrami połączonymi festonami. Kolumny są rozmieszczone w niższej kolejności przez puste nisze i kartusze, aw górnej kolejności przez duże okno. W centralnej przestrzeni niższego rzędu mieści się portal, zwieńczony kamienną figurą św. Ireny, autorstwa Mauro Manieri z 1717 r. Nad ramą kursu strun znajduje się obywatelski emblemat miasta Lecce. Fasadę wieńczy trójkątny tympanon z insygniami porządku teatynów. Na belkowaniu wyryto łacińskie poświęcenie patronce Irene virgini et martiri (Irene dziewicy i męczennicy).

Wnętrze ma plan krzyża łacińskiego, z jedną nawą otwartą po bokach przez trzy głębokie kaplice komunikujące się ze sobą i charakteryzujące się eliptycznymi kopułami.
Po lewej stronie znajdują się ołtarze św. Szczepana, w którym znajduje się obraz z Kamieniowaniem św. Szczepana, Antonio Verrio, Krucyfiksu i Matki Boskiej Dobrej Rady. W lewym ramieniu transeptu znajdują się trzy ołtarze: ołtarz św. Oronzo, zbudowany około połowy XVII wieku przez Francesco Antonio Zimbalo, wujka Giuseppe Zimbalo; ołtarz św. Ireny (1639), w którym znajduje się dziewięć popiersi świętych, z których każde zawiera relikwie przedstawionych zakonników, a powyżej znajduje się figura św. Ireny zwieńczona herbem Lecce; ołtarz Świętej Rodziny zbudowany w 1672 r.
W absydzie mieści się główny ołtarz zmieniony w 1753 r. Na ścianie znajduje się obraz przedstawiający Transport Świętej Arki, arcydzieło Oronzo Tiso.
W prawym ramieniu transeptu znajdują się trzy inne ołtarze: ołtarz Anioła Stróża z 1700 r .; ołtarz poświęcony w 1651 r. św. Gaetano z Thiene przez arcybiskupa Otranto Gaetano Cassa, w którym znajduje się obraz olejny przedstawiający założyciela zakonu Teatini, stworzony przez Filippo Marię Galletti; ołtarz św. Andrzeja Avellino w stylu rokokowym. W kaplicach po prawej stronie znajdują się ołtarze św. Karola Boromeusza, Michała Archanioła, zbudowane przez Cesare Penna w 1642 r. Oraz ołtarz dusz czyśćcowych z niedawnym obrazem Luigiego Scorrano.
W zakrystii kościoła znajdują się inne obrazy, w tym obrazy Madonny della Libera.