Co warto zobaczyć w San Miniato

Rocca Federiciana

Rocca, która jest najwyższą częścią miasta, mieści na szczycie Wieżę Fryderyka II. Budynek został zbudowany przez cesarza w latach 1217-1223 i służył do kontrolowania dużej części terytorium z góry, docierając nawet do morza. Kompleks twierdzy był otoczony podwójną ścianką, chronionym górnego miasta, drugi, większy, to zabezpieczyć powierzchnię, które obejmowały Piazza del Duomo, Tower of Matilde i teraz-zniszczoną wieżę wrony , Dostęp do najwyższego obszarze było możliwe wyłącznie przez tego drugiego muru, który został faktycznie istniejącego wraz z dwiema wieżami i sięga do okresu Fryderyk I Barbarossa. La Torre Federiciana który jest obecnie Rock to remake oryginału, który niestety został zniszczony w 1944 roku: wartość symboliczną budynku jest bardzo silny dla obywateli San Miniato, również potwierdza historyczną miasta z zamierzchłej przeszłości , Największa

Palazzo Vescovile

Oryginalna konstrukcja pochodzi prawdopodobnie z XIII wieku, ale na przestrzeni wieków dokonano wielu modyfikacji pałacu. Kompleks, który obejmował niektóre budynki z XIV wieku, a także wieże Pallaleonów i Kapitanów Ludowych, pochodzi z XIII wieku, przeszedł wiele zmian, takich jak ubój wież w 1746 r. I wznoszenie schodów wejściowych. Fasada, która najbardziej pokazuje oznaki najstarszej przeszłości, jest południowa, natomiast część z widokiem na plac Duomo wyróżnia się łukami szóstej ostrej. Kaplica wewnątrz pałacu została całkowicie freskowana przez Anton Domenico Bamberini. Największa

Palazzo del Seminario

Powstaje w dzielnicy niedaleko Duomo, w najstarszej części miasta. Kompleks podąża za przepaścią murów miejskich i ma freskowaną fasadę autorstwa Francesca di Pietro Chimenti w 1705 roku, kiedy zbudowano zewnętrzne schody. Okna dolnego piętra budynku mają charakterystyczny kształt "T" średniowiecza, który się do nich wywodzi: w przeszłości w tym samym miejscu znajdowały się domy i sklepy, które miały ten sam rodzaj otwarcia. W 1682 r. Budynki po zachodniej stronie placu zostały kupione przez biskupa Cortigianiego w celu powiększenia seminarium. W 1700 r. Budynki po wschodniej stronie zostały również zaanektowane w celu ujednolicenia konstrukcji. Największa

Cattedrale di Santa Maria Assunta e di San Genesio

Kościół znajduje się na placu na górze Prato del Duomo, w okolicy cytadeli, najstarszej części San Miniato. Kościół sięga XII wieku, ale obecna struktura musi ekspansja miała miejsce w 1489 roku, który widział budowę „Torre Matilde”, dzwonnicę zwaną więc do przekonania, prawdopodobnie błędnie, że Matilde di Canossa urodził w sąsiednim Pałacu wikariuszy. Odrestaurowany w 1860 roku budynek został później udział w masakrze w katedrze w San Miniato, która odbyła się 22 lipca 1944 (zdarzenie zostanie upamiętniony w słynnym filmie Paolo i Vittorio Taviani "The Night of San Lorenzo"). Elewacja zewnętrzna jest pokryta czerwonych cegieł i jest wyposażona w trzy portale, a wieża ammattonata również ozdobiona Blank i charakteryzuje się obecnością dwóch zegara malowane ćwiartki. Wewnątrz kościoła przechowywane są pomniki pogrzebowe poświęcone znakomitym postaciom, takim jak Jacopo Buonaparte. Ogromna wartość artystyczna to drewniany krzyżyk z XVIII wieku i obrazy. Największa

Chiesa della Santissima Annunziata

Założony w 1522 roku kościół został powiększony i odrestaurowany aż do XVIII wieku. Wnętrza mają białe ściany kontrastujące z ciemnym kolorem spokojnego kamienia, szarego minerału używanego w Toskanii. Kopuła, podobnie jak ściany boczne, zdobią freski, a w całym budynku znajdują się liczne obrazy z XVI i XVII wieku. Największa

Museo Diocesano d’Arte Sacra

Jedno z pierwszych muzeów diecezjalnych we Włoszech stoi na Piazza Duomo i gromadzi dzieła z kilku parafii diecezji przypisywane artystom o wielkiej sławie. Struktura składa się z pięciu sal, które zbierają freski, posągi i drewniane stoły, brązowe krzyże, płótna i ceramikę, a także cenny obraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej, przypisywany Jacopo di Cione i datowany na około 1370 roku. Największa

Palazzo dei Vicari

Budynek pochodzi z połowy XII wieku. W budynku, w którym znajduje się także wieża grobowa, w której narodziła się prawdopodobnie hrabina Matilde, gościli cesarze i władcy, tacy jak Federico Barbarossa, Henry IV i Federico II. Od 1370 r. Florenccy wikariusze używali więzień jako więźniów. Największa

Convento e Chiesa di San Francesco

Budowa kompleksu rozpoczęła się w 1211 r. I zakończyła się ostatnią renowacją w 1480 r. I jest wynikiem długiego procesu ekspansji. Na elewacji zewnętrznej typowe cechy późnego okresu romańskiego, są rozpoznawalnymi śladami pierwotnego kościoła, podczas gdy jednonawowe wnętrze dba o pozostałości po XIV-wiecznych freskach, polichromowanych stolarkach i dziełach z XVII i XVIII wieku. Największa

Chiesa di San Domenico

Fasada kościoła, która miała być marmurkowa, nigdy nie została ukończona, podczas gdy portal jest w ostatecznym aspekcie, z lunetą przedstawiającą Madonnę del Rosario, San Domenico i Santa Caterina. Wewnątrz budynku znajduje się kilka fresków zdobiących boczne kaplice graniczące z nawą główną. Kaplica Sant'Ursula, w której skazani ludzie otrzymali ostatnie wsparcie duchowe, znajduje się w piwnicach i jest freskowana dziełami z końca XIV wieku. Największa