Loggia dei Lanzi, zwana także Loggia della Signoria, to budynek na rogu Piazza della Signoria we Florencji, Włochy, przylegający do Galerii Uffizi. Składa się z szerokich łuków otwartych na ulicę. Łuki spoczywają na zgrupowanych pilastrach z korynckimi stolicami. Szerokie łuki tak bardzo podobały się Florentczykom, że Michał Anioł zaproponował nawet, aby były kontynuowane wokół Piazza della Signoria. Czasami błędnie określany jako Loggia dell 'Orcagna, ponieważ kiedyś był uważany za zaprojektowany przez tego artystę, został zbudowany w latach 1376-1382 przez Benci di Cione i Simone di Francesco Talenti, prawdopodobnie po projekcie Jacopo di Sione, aby pomieścić zgromadzenia ludzi i organizowanie publicznych ceremonii, takich jak zaprzysiężenie na urząd Gonfalonierów i Przełożonych. Simone Talenti jest również znany ze swojego wkładu w kościoły Orsanmichele i San Carlo. Żywy budynek Loggia kontrastuje z surową architekturą Palazzo Vecchio. Jest to w rzeczywistości galeria rzeźb na świeżym powietrzu z antykami i sztuką renesansu. Nazwa Loggia dei Lanzi sięga czasów panowania Wielkiego Księcia Cosimo I, kiedy to był używany do przechowywania jego potężnych landsknechtów (po włosku: „Lanzichenecchi”, zepsuty Lanzi) lub niemieckich najemników pikinierów. Po wybudowaniu Uffizi na tyłach Loggii dach Loggii został zmodyfikowany przez Bernardo Buontalentiego i stał się tarasem, z którego książęta Medyceuszy mogli oglądać ceremonie na placu. Na fasadzie Loggii, poniżej parapetu, znajdują się koniczyny z alegorycznymi postaciami czterech cnót kardynalnych (Fortitude, Temperance, Justice i Prudence) autorstwa Agnolo Gaddiego. Ich niebieskie emaliowane tło jest dziełem mnicha Leonarda, a złote gwiazdy zostały namalowane przez Lorenzo de 'Bicci. Sklepienie złożone z półkoli wykonał florencki Antonio de 'Pucci. Na schodach Loggii znajdują się lwy Medici; dwa Marzoccos, marmurowe posągi lwów, heraldyczne symbole Florencji; że po prawej stronie pochodzi z czasów rzymskich, a ten po lewej został wyrzeźbiony przez Flaminio Vacca w 1598 roku. Pierwotnie znajdował się w Villa Medici w Rzymie, ale znalazł swoje ostatnie miejsce w Loggii w 1789 roku. , znajduje się łaciński napis z 1750 r. upamiętniający zmianę kalendarza florenckiego w 1749 r., aby dostosować go do kalendarza rzymskiego. Kalendarz florencki rozpoczął się 25 marca zamiast 1 stycznia. Inna inskrypcja z 1893 r. Odnotowuje florentyńczyków, którzy wyróżnili się podczas aneksji Mediolanu (1865), Wenecji (1866) i Rzymu (1871) do królestwa Włoch. Pod zatoką po lewej stronie znajduje się brązowy posąg Perseusza autorstwa Benvenuto Celliniego. Pokazuje mitycznego bohatera greckiego trzymającego miecz w prawej ręce i trzymającego głowę Meduzy po lewej stronie. Odpowiednio umięśnione ciało Perseusza stoi na prawej nodze. Perseusz zastanawia się i wydaje się być przerażony tym samym działaniem. Krew tryska z głowy i szyi martwej Meduzy. Bogato zdobiony marmurowy cokół, również autorstwa Celliniego, pokazuje cztery wdzięczne brązowe statuetki Jowisza, Mercuriusza, Minerwy i Dany. Płaskorzeźba na cokole, przedstawiająca Perseusza uwalniającego Andromedę, jest kopią tego w Bargello. Benvenuto Cellini pracował prawie dziesięć lat na tym brązowym (1545-1554). Jego wzór wosku został natychmiast zatwierdzony przez Cosimo I de 'Medici. Spotkał się z wieloma trudnościami, które według jego autobiografii niemal doprowadziły go na skraj śmierci. Odlewanie tego brązowego posągu było kilka razy nieudane. Przy ponownej próbie piec topiący przegrzał się, psując odlew z brązu. Cellini wydał rozkaz nakarmienia pieca meblami domowymi, a na koniec około 200 naczyń i talerzy cynowych, garnków i patelni. Spowodowało to, że brąz ponownie płynął. Po ochłodzeniu brązu posąg został cudownie wykończony, z wyjątkiem trzech palców u stóp. Zostały one dodane później. Po prawej stronie jest manierystyczna grupa Rape of the Sabine Women flamandzkiego artysty Jean de Boulogne, lepiej znanego z jego włoskiego imienia Giambologna. Ta imponująca praca została wykonana z jednego niedoskonałego bloku białego marmuru, największego bloku, jaki kiedykolwiek przewieziono do Florencji. Model goccia jest teraz w Galleria dell 'Academia. Giambologna chciał stworzyć kompozycję z figura serpentina, spiralny ruch w górę wężowy, który ma być badany ze wszystkich stron