Kościół Santi Apostoli to kościół we Florencji we Włoszech. Został zbudowany w XI wieku i choć został przebudowany w XV i XVI wieku, jest jednym z niewielu w mieście, który zachował swoje cechy średniowiecza. Stoi on naprzeciwko Piazza del Limbo („Plac Limbo”), tak zwanego starożytnego cmentarza dla dzieci, które zginęły przed przyjęciem chrztu, a płyta na fasadzie przypisuje fundację Karolowi Wielkiemu i jego paladynowi Rolandowi w roku 800, ale uczeni przypisują ją do XI w. Baccio d'Agnolo dodała małą dzwonnicę w XVI w. Prosta fasada w stylu romańskim ma portal przypisany Benedetto da Rovezzano, z nawą i dwoma nawy boczne z półkolistą absydą, wciąż pokazuje wpływy paleo-chrześcijańskie: ma zielone marmurowe kolumny z Prato ze stolicami obnażonymi ze starożytnych rzymskich pozostałości (te korynckie prawdopodobnie pochodzą z istniejących w okolicy łaźni). 1333. Na uwagę zasługuje chodnik z mozaiką z oryginalnego gmachu, który został później przywrócony dzięki wkładowi wybitnych florenckich rodzin (Acciaioli, Altoviti i innych). wygląd sque z widocznymi niezdekorowanymi kamieniami. Boczne kaplice pochodzą z XVI wieku. W kościele zachowały się niektóre kamienne drzazgi z Grobu Świętego, które służą jako krzemień do zapalania ognisk podczas uczty „Scoppio del Carro” w Niedzielę Wielkanocną, przed Baptysterium. Po lewej stronie absydy znajduje się polichromowane tabernakulum z terakoty autorstwa Giovanni della Robbia oraz Grobowiec Oddo Altoviti (który sfinansował większość rekonstrukcji) autorstwa Benedetto da Rovezzano. grób Bindo Altoviti ma popiersie Bartolomeo Ammannati (1570).