Via Etnea to główna ulica zabytkowego centrum Katanii. Kręci się w kierunku południowo-północnym, ma linię prostą i ma około trzech kilometrów długości. Od Piazza del Duomo do Tondo Gioieni.

Via Etnea powstała dopiero pod koniec XVII wieku po katastrofalnym trzęsieniu ziemi z 11 stycznia 1693 roku. Zdarzenie telluryczne prawie zniszczyło miasto Catania i pod gruzami około dwóch trzecich jego mieszkańców. Książę Camastry, wysłany przez wicekróla z mandatem do nadzorowania odbudowy miasta, postanowił prześledzić nowe drogi zgodnie z prostopadłymi kierunkami i wyruszyć dokładnie z katedry, która była jednym z niewielu budynków nie do końca zniszczonych.

W ten sposób powstała droga, która z katedry kierowała się w stronę Etny i drogi, która je przekraczała w kierunku wschód-zachód. W ten sposób narodziło się teraz Via Etnea. Ulica została nazwana via duca di Uzeda, na cześć wicekróla tamtych czasów. Przez stulecia jego nazwa została później zmieniona na Via Stesicorea i wreszcie na obecną Via Etnea, ponieważ droga prowadzi w kierunku Etny. Droga miała wtedy około siedmiuset metrów długości i kończyła się na obecnym Piazza Stesicoro, a następnie zwana Bramą Aci. Tutaj istniała jedna z bram miejskich Katanii. Prostopadła droga, obecnie Via Vittorio Emanuele, została zamiast tego nazwana Via Lanza, a następnie Corso, aby następnie zmienić nazwę na obecną w XIX wieku.

Budynki wzniesione wzdłuż dwóch ulic zostały zbudowane w stylu sycylijskiego baroku przez architektów Giovan Battista Vaccarini i Francesco Battaglia. Wzdłuż Via Etnea wybudowano siedem kościołów, które począwszy od katedry na Piazza Duomo kontynuowały kościół kolegiacki, kościół Minorytów, kościół San Biagio, kościół Santissimo Sacramento, kościół Sant'Agata al Borgo i kościół Badiella.

Wiele budynków szlaku i budynków publicznych Catanese zostało zbudowanych wzdłuż jego trasy. Począwszy od Piazza Duomo znajdziesz Palazzo degli Elefanti, ratusz, a następnie budynek Uniwersytetu i pałac San Giuliano. Kontynuując, spotykamy pałac Gioieni i pałac San Demetrio ai Quattro Canti.

Na Piazza Stesicoro znajdują się Palazzo del Toscano i Palazzo Tezzano. Kontynuując, znajduje się budynek Poczty i główne wejście do willi Bellini. W dwudziestym wieku droga rozwinęła się poza skrzyżowanie z alejami i kontynuowała aż do Piazza Cavour, Borgo dla mieszkańców Katanii, gdzie fontanna Cerere znajduje się w marmurze kararyjskim, znanym przez starców z Katanii jako „tapallara ( bogini Pallas), a następnie do Tondo Gioieni, gdzie w latach pięćdziesiątych XX wieku zbudowano wówczas obwodnicę Katanii.

W latach 1915–1934 na trasie przebiegały tory tramwajowe Catania-Acireale.

Droga została niedawno wyremontowana, z chodnikiem w kamieniu lawowym Etna, a teraz jest strefą dla pieszych na odcinku od Piazza del Duomo do Quattro Canti. Z drugiej strony, na odcinku od Quattro Canti do ogrodu Belliniego, jest on objęty tylko transportem publicznym i taksówkami. Jest to ulica handlowa i jedna z najbardziej ruchliwych ulic w mieście zarówno w dzień, jak iw nocy. W rzeczywistości na okolicznych ulicach znajduje się około stu restauracji, barów, pubów i pizzerii.