Ten niewielki teatr znajduje się w fortepianie nobile Palazzo Montalto, nazwanym tak po urodzeniu jego założyciela, papieża Sistusa V, który pod koniec XVI wieku przekształcił go w uniwersytecką szkołę z internatem dla młodych studentów z regionu Marchii . Funkcja ta trwała aż do rewolucji francuskiej, aby rozpocząć na nowo w 1873 r. Dzisiejszy Collegio San Luigi, wcześniej znany jako Collegio dei Nobili pod Barnabite Brothers. W prywatnej rezydencji uważa się, że obszar zajmowany obecnie przez teatr był elegancką recepcją bali i przyjęć, ponieważ jest wyposażony w galerię dla orkiestry. W 1879 r. Zakończono projekt F. Gualandi na wykorzystanie go jako teatru. Jego prostokątny układ jest ożywiony z trzech stron przez działającą galerię obsługiwaną przez przewijane nawiasy. Balkon (już nieużywany) otwiera się od strony sceny, z pięcioma łukami loggii wspartymi na smukłych filarach. Eklektyczna dekoracja wykonana przez A. Guardassoniego i G. Minelli ożywia sufit podzielony na trzy owalne medaliony z pęczkami kwiatów i alegorią sławy pośrodku. W samym środku filetu nad sceną widać insygnia Collegio (statek rzucany przez burzę za pomocą łacińskich słów Propere et Prospere) otoczony przez dwie postacie młodzieży. Dziś teatr, poświęcony bolońskiemu artyście A. Guardassoniemu, jest wykorzystywany w działalności edukacyjnej kolegium z konferencjami, wykładami i okazjonalnie imprezami charytatywnymi.