Wraz z kilkoma innymi szlachetnymi mieszkaniami - takimi jak Casa Isolani i Casa Reggiani - pałac jest jednym z niewielu zachowanych przykładów średniowiecznej konfiguracji miejskiej. Pasaż jest podtrzymywany przez drewniane belki w typowym „kulistym” kształcie, podczas gdy główna brama przedstawia spiczaste łukowe nadproże, a jednokierunkowe okna przedstawiają terakotowe dekoracje. W XV-wiecznym dziedzińcu wewnętrznym warto wspomnieć o pracach intaglio autorstwa rzeźbiarza Properzii de Rossi i Madonny z Dzieciątkiem z XVI-wiecznej terakoty. W kaplicy patrycjuszowskiej Giuseppe Mazza wykonał stiukowe dekoracje, a ozdoby Ercole Graziani (1704). Dziś pałac, odrestaurowany w latach 1910-1913, jest siedzibą Klubu Oficerskiego.