Wczoraj. Accademia Filarmonica di Bologna została założona w 1666 r. Przez szlachetnego Vincenzo Marię Carrati, z siedzibą w jego rodzinnym pałacu, który znajduje się obecnie przy Via Guerrazzi 13. „Unitate melos” to motto Akademii od samego początku; dzisiejsi członkowie interpretują to w kategoriach „dzielenia się muzyką”, podkreślając, że wszystko, co robi Akademia, jest wynikiem ważnych partnerstw z różnymi lokalnymi organizacjami zajmującymi się muzyką, kulturą i edukacją. Przez wieki historii Akademia zawsze była przełomem w życiu kulturalnym Bolonii, stając się jedną z najnowocześniejszych instytucji europejskiej kultury muzycznej w drugiej połowie XVIII wieku pod przewodnictwem księdza Giovan Battisty Martini. Jego wkład pomógł sławie Akademii rozwinąć się poza granice jej rodzinnego miasta i kraju, a liczba kandydujących kandydatów wzrosła do tytułu „Maestro compositore” lub „Master composer”, tytuł, który instytucja bolońska miała prawo przyznać, jak Akademia Santa Cecilia w Rzymie. Nawet młody Mozart szukał tego prestiżowego tytułu: w 1770 roku wraz z ojcem Leopoldem przyjechali do Bolonii, gdzie byli gośćmi hrabiego Giana Luca Pallaviciniego, aby studiować kompozycję kontrapunktyczną pod kierunkiem księdza Martiniego. Mozart otrzymał dyplom „Maestro compositore” 9 października 1770 r. Kompozycja w ręku młodego Amadeusa przechowywana w archiwach historycznych Akademii to druga wersja jego zadania: pierwsza, która nie była zgodna z zasadami , został obszernie zrewidowany przez Ojca Martiniego, po czym Mozart skopiował i przekazał w tej wersji. W 1884 roku Akademia nazwała swoją salę koncertową po Mozarcie. Po zjednoczeniu Włoch Akademia uzyskała zatwierdzenie aktualnych statutów jako Royal Philharmonic Academy (6 listopada 1880 r.). W XIX wieku instytucja podkreśliła swój charakter jako honorowej społeczności z członkami artystów o międzynarodowej sławie, takich jak Rossini, Verdi, Wagner, Liszt, Boito, Puccini, Brahms… Ta praktyka trwała przez XX wiek aż do dnia dzisiejszego , z honorowym członkostwem przyznanym muzykom takim jak Claudio Abbado, Sergiu Celibidache, Carlo Maria Giulini, Riccardo Muti, Mstislav Rostropovič, Mariella Devia, Mirella Freni, Nicolai Ghiaurov, Ruggero Raimondi, Joan Sutherland, Luciano Berio, Azio Corghi, Adriano Guarnieri, Giacomo Manzoni, Sir Peter Maxwell Davies i Karlheinz Stockhausen, muzykolodzy, tacy jak Nino Pirrotta, i zasłużone postacie w organizacji sztuki, takie jak Carlo Maria Badini, Jack Lang, Fabio Roversi-Monaco i Marco Cammelli. Dzisiaj. W ostatnich latach Akademia zorganizowała szereg ważnych inicjatyw kulturalnych przy wsparciu Fondazione Cassa di Risparmio w Bolonii. Najbardziej znanym z nich jest Orchestra Mozart, jedna z najbardziej prestiżowych orkiestr na świecie, pod kierunkiem Claudio Abbado. Oprócz tradycyjnej serii koncertów, oferującej dwa cykle muzyki kameralnej w Sala Mozart (Sala Mozarta), Akademia oferuje zaawansowane profesjonalne programy szkoleniowe dla młodych muzyków, w tym Accademia dell'Orchestra Mozart dla młodych graczy instrukcji orkiestrowych, zaawansowaną szkołę kompozycja i program badawczy w zakresie metodologii edukacji muzycznej. Accademia Filarmonica realizuje od kilku lat szereg projektów edukacyjnych mających na celu promocję kultury muzycznej, szczególnie w szkołach, z udziałem ponad dwóch tysięcy studentów rocznie. Akademia koncentruje się również na badaniach, organizowaniu wielu konwencji i dni nauki każdego roku, a także na waloryzacji i odzyskiwaniu bezcennej kolekcji archiwów i tomów przechowywanych w archiwalnych archiwach i bibliotece Akademii, która ma również szeroki zakres eksponatów z zabytkowymi instrumentami i przedmiotami należącymi do wielkich muzyków przeszłości. Oprócz prac domowych Mozarta, w archiwach historycznych znajdują się liczne ważne rękopisy muzyczne, w tym Cenerentola Rossiniego, oraz cenne strony kompozytorów takich jak Liszt, Beethoven, Salieri, Bellini, Wagner, Verdi i Puccini. Accademia Filarmonica ma również bardzo ważny związek z muzyką naszych czasów: Akademia nadal kontynuuje swoją tradycję, nieprzerwanie od momentu jej powstania, zamawiania nowych dzieł wielkich kompozytorów międzynarodowych, takich jak niedawny Tierkreis Karlheinza Stockhausena (2008 ) i En tono menor Luisa de Pablo (2010), których premiery wykonała Orchestra Mozart, Processo a Costanza Adriano Guarnieri (2009) i… La vera storia del „Va Pensiero”… autorstwa Azio Corghi (2011)