Kościół Santa Maria della Pieve jest udokumentowany już w 1008 r., A podczas wspólnego okresu w Arezzo był bastionem walki miasta z biskupami. Po wybudowaniu pobliskiej katedry i pałacu, kościół, który został już odbudowany w XII wieku, poddano dalszej renowacji fasadą i absydą, a wnętrze przerobiono w stylu gotyckim (XIII wiek).

Dzwonnica, ukończona w 1330 r., jest w stylu romańskim.
Najbardziej charakterystyczną cechą kościoła jest jego fasada, z pięcioma łukami dolnego piętra zwieńczonymi trzema loggiami, z liczbą kolumn rosnących wraz z elewacją. Kolumny i ich wielkie litery różnią się od siebie (jeden jest posągiem). Oryginalna fasada nie miała szczególnych cech, obecna dekoracja została dodana w XII wieku.

Centralny portal ma wejście do sklepienia kolebkowego i lunetę z reliefem Madonny z Aniołami. Pod nią znajduje się fryz z małymi aniołkami i podpis jednego z Marchionnych. W skarbcu znajdują się wizerunki miesięcy szkoły Benedetto Antelami. Dwa boczne portale, o mniejszych proporcjach, mają również zdobione lunety: przedstawiają „Chrystusa ochrzczonego przez Jana” po prawej stronie, a po lewej motyw roślinny.
W XIII-wiecznej absydzie znajdują się również dwa rzędy loggii, które przypominają strukturę fasady, powtarzając użycie różnych stolic stylów. Boki mają ościeżnice.

Wysokie wnętrze ma nawę i dwie nawy podzielone wzdłużnymi ostrołukowymi łukami, których kolumny mają korynckie kapitele. Kontr-fasada ma dziewięć okien w trzech rzędach. W ołtarzu głównym znajduje się poliptyk Tarlati, przedstawiający Madonnę i świętych, autorstwa Pietro Lorenzettiego (1320), a wewnątrz widoczne są ślady fresków z św. Dominikiem i św. Franciszkiem (przypisywane Adnrea di Nerlo, połowa XIV wieku) Kościół. W krypcie znajduje się relikwiarz popiersia św. Donata, wykonany w 1346 r.

Dzwonnica ma solidny wygląd z pięcioma rzędami ościeżnic. Wewnętrznie baza mieści baptysterium. Chrzcielnica pochodzi z XIV wieku i ma tablice z opowiadaniami św. Jana Chrzciciela autorstwa Giovanni d'Agostino (1332–1333).