Usytuowany we wschodniej części murów, zapewniał główny dostęp do miasta Augusta Praetoria, zbudowanego w 25 roku C. po pokonaniu Salassian przez Terenzio Varrone. Miał trzy otwory, które są nadal widoczne do dzisiaj: centralny dla wózków i boczne otwory dla pieszych.

Obszar wewnątrz otworów był wykorzystywany jako sąd parady wojskowej, w jego południowej części ziemia została wykopana aż do poziomu ziemi w czasach rzymskich (około dwóch metrów poniżej obecnego poziomu - różnica wysokości wynika z zanieczyszczeń transportowanych przez powodzie rzeczne).

Na zewnętrznych otworach frontowych nadal widać rowki, z których w nocy opuszczono bramy. We wschodniej fasadzie wciąż znajdują się marmurowe płyty, które niegdyś pokrywały cały pomnik, a wewnątrz składa się z bloków z puddingu.

W średniowieczu istniała kaplica poświęcona Najświętszej Trójcy spoczywająca na Porta Praetoria (obecnie tylko wnęka tego szczątku), przez wiele wieków ta sama Porta Praetoria miała swoją nazwę.