Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Amfiteatr Augusta Prætoria był imponującym eliptycznym budynkiem o wymiarach około 94 × 74 m, z czego pozostało tylko osiem łuków z północno-zachodniego sektora, wbudowanych w struktury obecnego klasztoru San Giuseppe i niektóre fragmenty budowli nośniki. Inne szczątki znajdują się na tylnym trawniku.
Oryginalne łuki miały sześćdziesiąt, około 2 m szerokości i tworzyły dwukondygnacyjną strukturę z dwoma stopniami stopni.
Publiczność mogła dotrzeć do schodów przez dwanaście klatek schodowych rozmieszczonych w mniej więcej regularnych odstępach, podczas gdy otwarty korytarz pozwalał na przesuwanie się między sektorami trybun. Arena mogłaby być prawdopodobnie zalana wodą, podczas gdy wydaje się, że nie ma śladu podziemnych środowisk.
Jeśli chodzi o datowanie budynku, nawet jeśli jego obecność była przewidziana od czasu sformułowania planu miasta (założonego w 25 rpne), cechy stylistyczne sprawiłyby, że można by pomyśleć o wieku juliańskim- Claudia, a następnie do pierwszego wieku naszej ery C.
W średniowieczu Amfiteatr przybrał nazwę Palatium Rotundum, a między XI a XII wiekiem osiedliła się tu rodzina szlachecka, która przyjęła imię De Palatio. Na arenie, aż do XIII wieku, odbywały się pojedynki sądowe, tak zwane „sądy Boże”.
Pomnik nie został jeszcze poddany systematycznym badaniom archeologicznym. Jedyne eseje wykopaliskowe, nawet jeśli nie zostały rozciągnięte na całą powierzchnię budynku, zostały wykonane przez Carlo Promisa, który w „Starożytnościach Aosty”, opublikowanej w 1862 r., Również udzielił ulgi i odbudowy pomnika. W 2004 r. Wykopaliska archeologiczne w pobliskiej Torre dei Balivi ujawniły fragmenty zewnętrznej konstrukcji ściany, która przebiegała wzdłuż frontu Amfiteatru.
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Rzymski amfiteatr?
Zaloguj się, aby to zasugerować!