Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Klasztor San Bernardino został zbudowany dwa lata po kanonizacji świętego, w 1452 r., Na wyraźną prośbę mieszkańców Werony. Ledwie przetrwał stłumienie i spolszczenie w XIX wieku. Klasztor służył od czasu do czasu - jako Francuzi, Austriacy i Królestwo Włoch - jako szpital, cmentarz miejski, magazyn i kolegium.
Miejsce założenia kościoła i klasztoru zostało wybrane przez św. Jana z Capistrano, towarzysza i przyjaciela św. Bernardyna ze Sieny, po kanonizacji tego ostatniego w 1450 r. San Bernardino, mistrz ruchu Obserwanta w Zakonie Franciszkańskim i słynnym kaznodziei był w Weronie w 1422 r. i w 1443 r.
Głosząc głosił imię Jezusa, przedstawione w monogramie IHS (Iesus Hominum Salvator) otoczonym dwunastoma promieniami słońca (dwunastu apostołów).
Kompleks obejmuje cztery krużganki. Większy (klasztor św. Antoniego według przedstawień lunet) służy jako cmentarz przykościelny. Kościół, zbudowany w całości z cegły, jest typowym budynkiem dla trzeźwości formalnej i strukturalnej prostoty architektury zakonów żebraczych.
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Kościół San Bernardino?
Zaloguj się, aby to zasugerować!