Dwie wieże Garisenda i Asinelli są tradycyjnym symbolem Bolonii, strategicznie stojącym tam, gdzie do miasta wkroczyła stara emiryjska. Dziś stoją na środku placu Porta Ravegnana, ale nie odpowiada to ich oryginalnemu układowi, który obejmował drewniane budynki wokół ich bazowych i wiszących przejść.
Wykonane w pracach murarskich, jak niewiele innych budynków w tym czasie, miały bardzo ważne funkcje wojskowe (sygnalizacja i obrona), obok reprezentowania ich imponującymi wysokościami prestiżu społecznego szlacheckich rodzin, które były ich właścicielami. Pod koniec XII wieku co najmniej sto baszt rozłożyło się na panoramę miasta, ale dziś tylko dwadzieścia przetrwało zniszczenia spowodowane przez ogień, działania wojenne i błyskawice. Całkiem niedawno figura San Petronio wykonana przez Gabriela Brunellego w 1670 r. Została umieszczona z powrotem pod wieżami, po usunięciu w 1871 r. Z powodu „ruchu drogowego”.

Wieża Asinelli została zbudowana w latach 1109-19 przez rodzinę Asinelli, aw następnym wieku została przejęta przez gminę Bolonia. Ma 97,20 metrów wysokości, z spadkiem 2,23 metra i wewnętrzną klatką schodową z 498 stopniami ukończonymi w 1684 roku. Cokół otoczony jest małą „twierdzą” zbudowaną w 1488 roku, aby pomieścić strażników. Dziś w jego portyku znajduje się kilka sklepów i pracowni rzemieślniczych, przypominających handel kupców średniowiecznego „mercato di mezzo”.

Wieża Garisenda, zbudowana w tym samym okresie, jest znacznie mniejsza (47 metrów) z bardziej stromym spadem (3,22 m) dzięki wczesnemu i bardziej wyraźnemu osiadaniu gleby i fundamentów. Dante, który widział wieżę przed rozpoczęciem procesu, porównał ją do pochylonego Anteo w 31 Canto jego piekła. W połowie XIV wieku wieża musiała zostać obniżona. Popielata pokrywa w selenitowym kamieniu bazy sięga końca XIX wieku.