Obecnie jest siedzibą kancelarii Uniwersytetu w Pizie, jest to jeden z najciekawszych budynków z początku XVIII wieku w Pizie. Został zaprojektowany przez Cosimo Pugliani, florenckiego architekta podłączonego do sądu, który zaprojektował wiele adaptacji w Pizie. Prace rozpoczęły się w 1607 roku na polecenie Francesco Lanfreducciego, rycerza maltańskiego, po powrocie z długiego więzienia w Algierii.

Fasada w kamieniu z marmuru i wulkanu jest w stylu manierystycznym, zgodnie z klasycznym i późnorenesansowym smakiem: pięć okien na trzech piętrach i schody prowadzące do boniowanego wejścia z wyrzeźbionymi słowami „Alla Giornata” na nadprożu, na balkonie z francuskim oknem zwieńczonym herbem rodzinnym z szalonym lwem. Łańcuch z trzema pierścieniami wisi pod nadprożem.

Zasugerowano kilka wyjaśnień na znaczenie słów: ślub, pamiątka jego stanu jako niewolnika, epikurejskie danie lub obietnica? Słowa te pojawiają się we wszystkich obiektach Lanfreducci w Pizie, w Noce, a także na Malcie. W XVI wieku „giornata” była działaniem militarnym - decydującą bitwą między armiami, bitwą, chwilą chwały: słowa mają przypominać przechodniom rycerskie ideały i zostały napisane przez rycerza, który wszyscy jego życie walczyło z nielojalnymi wrogami, zręcznymi w używaniu szpilki, ale niezdolnymi do otwartej walki na polu bitwy. Uważa się, że trzy pierścienie łańcucha nawiązują do noweli Boccaccia, w której reprezentują trzy religie monoteistyczne, z których żadna nie może się pochwalić większą prawdą niż inne. W XVIII wieku była freskowana przez G. B. Tempesti.

Za palazzo jest Lanfreducci casa-torre: zbudowany w dwóch etapach, w XII i XIV wieku, pierwszy z kamienia verrucana, a drugi z cegły.