Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Na wieść o śmierci bohatera w 1882 r. Rada Miejska postanowiła wznieść pomnik.
Wśród osób, które przedstawiły szkic, preferowany był rzeźbiarz Egidio Pozzi z Mediolanu, a jako miejsce na jego lokalizację wybrano ogrody naprzeciwko domu Cairoli, gdzie tłum zebrał się w 1962 roku, aby docenić gościa.
Była to rozległa otwarta przestrzeń na północnym krańcu miasta, a następnie umieszczona na zielonym dywanie z centralną fontanną, ograniczoną na północy budynkami magazynów artyleryjskich (zburzonych w październiku 1927 r.) i na południu murami ortodoksji dawnego klasztoru Santa Chiara.
Praca składa się ze skały przedstawiającej wyspę Caprera, ulubiony salon Garibaldiego, nad którym ponad skałą wznosi się brązowy posąg bohatera. Garibaldi z brodą i dzikim spojrzeniem jest ubrany w czerwoną koszulę, a jego dłonie spoczywają na rękojeści szabli, aby oznaczać, że nie wychodzi już z pochwy.
Skała, która służy jako piedestał, zdobią różne alegorie: Zwycięstwo, które przełamuje łańcuchy niewolnictwa, Lew reprezentujący siłę ludu, wojnę i inne trofea.
Kosztem 60 000 lirów przyczyniły się różne ciała moralne i niezliczeni obywatele.
Garibaldi docenił Pavesi, o którym kilkakrotnie zauważył wartość i nie zapomniał o rodzinie Cairoli: w szczególności miał wielki szacunek i przyjaźń dla swojej matki Adelajdy, „bardzo bogatej, drogiej, bardzo miłej opiekunki”, która nie miała zawahał się oddać czwórkę dzieci do ojczyzny.
Inauguracja pomnika odbyła się z dużą popularną demonstracją; nawet medal został ukuty w celu zapamiętania daty: 11 maja 1884 r., ale kontrowersji nie brakowało wyniku artystycznego.
Być może z tego powodu później postanowiono zasłonić estetyczne niepewności drzewami o grubych liściach.
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Pomnik Giuseppe Garibaldiego?
Zaloguj się, aby to zasugerować!